Er bestaan een heleboel tips en trucs als het om kinderen en opvoeding gaat.
Zo zijn er allerlei bedachte maniertjes om kinderen te laten luisteren, leren, eten en slapen.
Veel van deze methodes werken helaas op basis van manipulatie, voorwaardelijkheid en machtsmisbruik.
Dit klinkt misschien hard, maar ga het maar eens na.
Op veel plaatsen wordt nog steeds gebruik gemaakt van beloningssystemen of worden kinderen bij vervelend gedrag naar hun kamer gestuurd om ‘na te denken’.
Om kinderen in slaap te laten vallen wordt zelfs vanuit bepaalde hulpverlenende instanties het ‘gefaseerd laten huilen’ geadviseerd.
Uiteraard stopt het huilen of het vervelende gedrag van een kind vanzelf als het geen liefde en geborgenheid meer krijgt.
Uiteindelijk geeft een kind het op.
“Missie geslaagd!”, zou je dan als ouder kunnen denken.
Het tegendeel is helaas het geval.
Op psychisch en emotioneel gebied kunnen deze methodes enorme schade veroorzaken bij een kind.

Daarbij zijn veel volwassenen zich niet bewust van het feit dat een kind ook nog eens heel goed doorheeft welk ‘spelletje’ een volwassene eigenlijk speelt.
Een kind kijkt dwars door die zogenaamde methodes heen.
Behalve nog harder huilen, nog bozer worden of juist in zichzelf keren kan een kind hier echter weinig aan doen. Wanneer een dergelijke methode wordt ingezet is het kind simpelweg genoodzaakt om uiteindelijk op te geven.
Tips en trucs ‘werken’ misschien wel (voor de ouders), maar ze helpen een kind vaak niet.
De vraag is ook waar deze manier van opvoeden stopt…
Een klein kind is met dergelijke methodes nog enigszins te (c)hanteren, maar wat doe je als een kind ouder wordt en in de puberteit komt? Dan krijg je het met een snoepje niet meer omgekocht. Gaat men dan zwaarder geschut inzetten?
Je proeft wellicht mijn visie op deze hele kwestie al… Ik ben geen voorstander van dit soort onmenselijke methodes.
Kinderen zijn zo puur en heldervoelend dat oprechtheid en open kaart spelen de enige ‘manier’ is om hen werkelijk te helpen.
Eigenlijk heb je niet eens een ‘manier’ nodig. Wanneer je een kind echt wilt helpen, mag je dat doen van mens tot mens.
Degene die nog altijd het meeste last heeft van de intense gevoelens, de heftige emoties en de energievretende eet- en slaapproblemen; is het kind zelf. Laten we ons hier allereerst bewust van worden. Van daaruit kun je gaan kijken wat een kind echt nodig heeft.
Ieder kind en iedere situatie is uniek. Ieder kind vertelt zijn of haar eigen verhaal.
Een kant-en-klare methode om een kind te helpen is er niet.
Trucs ‘werken’ kortdurend en dienen slechts de ouders.
Oprechtheid en liefde zorgen voor een levenslang gevoel van vertrouwen en veiligheid in de relatie tussen het kind en de ouder, tussen het kind en de wereld en tussen het kind en zichzelf.
Lieve groet,
Marloes Bakvis
Coachprofessional en ervaringsdeskundige

Een kind voelt als geen ander
Of iets oprecht is of gespeeld
Stralende Kleuren Kindercoaching
… Voor gevoelige, wijze kinderen die vastlopen in het leven en van wie de ogen niet meer stralen ...
In een coachtraject op maat help ik kinderen spelenderwijs en tevens bied ik ondersteuning aan ouders. Met elkaar gaan we op weg naar meer verbinding, rust en geluk.
Met hart en ziel help ik jullie, zodat ook jullie kind weer gaat stralen. Je bent van harte welkom om een gratis en geheel vrijblijvend intake gesprek aan te vragen.
… Ontvang je mijn blogberichten voortaan graag ‘automagisch’ in je mailbox? Dan kun je je daar hier voor inschrijven. Je krijgt dan meteen ook de link naar mijn ‘7 tips voor ouders’ toegestuurd.